เริ่มก่อสร้างแล้ว “บ้านปันสุข” ให้ “ลุงนิล” ทหารผ่านศึกพิการสมอง “ลุงเนียน” น้องชายเล่าเป็นเสือพรานทุ่งไหหินแหกวงล้อมกลับบ้าน

***เมื่อวันที่ 3 มิ.ย.2563 ที่บ้านเลขที่ 3 หมู่ 9 บ้านเขื่อนแก้ว ต.ท่าสาย อ.เมือง จ.เชียงราย นายธเนศธรรม ไคร้ศรี ประธานชมรมคนดีศรีเชียงราย พร้อมด้วยนายประพจน์ เทวะนัง กำนันตำบลท่าสาย นำช่างจิตอาสาในพื้นที่ร่วมดำเนินการก่อสร้างบ้านก่อปูนหลังคามุงกระเบื้องเพื่อการอยู่อาศัยให้แก่ “ลุงนิล” หรือนายพิชิต ชูเสน อายุ 75 ปี อดีตทหารผ่านศึกสงครามปราบปรามคอมมิวนิสต์ในประเทศสปป.ลาว ที่มีความพิการทางสมองและพฤติกรรม ความเป็นอยู่ยากจน อาศัยอยู่ในเพิงพักหลังคามุงสังกะสี ไม่มีฝาบ้าน มีเพียงไม้ไผ่กั้นพาดด้วยผ้าและผ้าใบกันฝนกันลม มีน้องชายและน้องสะใภ้เท่านั้นที่คอยดูแลส่งข้าวส่งน้ำให้ ท่ามกลางความยินดีของนายวิเนียน ชูเสน อายุ 34 ปี น้องชาย และนางทองดี ชูเสน อายุ 68 ปี น้องสะใภ้ และชาวบ้านในบริเวณใกล้เคียง คาด 5 วันสร้างเสร็จ

***นายธเนศธรรม กล่าวว่า บ้านที่สร้างให้ลุงนิลก่อด้วยอิฐบล็อกฉาบปูน หลังคามุงกระเบื้อง ชั้นเดียว เสร็จแล้วจะทาสีเขียวให้ดูสดใสกลมกลืนกับธรรมชาติหนองน้ำเขื่อนแก้วติดป่าชุมชน ซึ่งได้ช่างจิตอาสาที่เป็นคนในพื้นที่มาช่วยสร้างบ้านให้โดยไม่คิดค่าจ้าง หมุนเวียนมาช่วยกันกว่า 20 คน นอกจากนี้ยังมีเจ้าหน้าที่ทหารจากสำนักงานทหารผ่านศึก เขตจังหวัดเชียงรายมาช่วยด้วยอีก 4 นาย งบประมาณในการสร้างประมาณ 4 หมื่นเศษ เงินส่วนที่เหลือจะนำไปซื้อของกินของใช้ให้ลุงนิลต่อไป

***นายวิเนียน เปิดเผยเรื่องราวในอดีตของลุงนิลว่า พื้นเพเดิมของตนและพี่ชายตอนเด็กๆอยู่ที่บ้านบัว หมู่ 1 ต.จังหาร อ.จังหาร จ.ร้อยเอ็ด ก่อนจะอพยพมาอยู่ที่เชียงราย ในปีพ.ศ.2508 ลุงนิลรับการเข้าเกณฑ์ทหารจนปลดประจำการ ลุงนิลได้สมัครเป็นเสือพรานร่วมรบในยุทธภูมิทุ่งไหหิน ประเทศสปป.ลาว ต่อมาทหารในกองร้อยที่ลุงนิลสังกัดตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึกจนต้องหนีตายเข้าป่า หลายคนเสียชีวิตระหว่างหลบหนี เหลือเพียงลุงนิลกับเพื่ออีก 2 คนที่รอด ต้องซ่อนตัวอยู่ในป่า มีความเป็นอยู่ยากแค้นลำบากมาก ไม่มีอาหาร น้ำตามแห่งน้ำธรรมชาติไม่สามารถกินได้ เนื่องจากฝ่ายคอมมิวนิสต์ได้ใส่ยาเบื่อลงในแหล่งน้ำทุกแห่ง  ต้องบิดน้ำจากลำต้นกล้วยมากินประทังชีวิต ที่สุดก็สามารถหลบหนีกลับมาได้

***หลังจากนั้น ลุงนิลได้กลับไปปฏิบัติภารกิจที่ทุ่งไหหินต่อ จนป่วยเป็นไข้มาลาเรียถูกส่งมารักษาตัวที่จังหวัดอุดรธานี แต่ลุงนิลได้หนีออกจากโรงพยาบาลมาอยู่กับน้องๆที่จ.ชัยภูมิ ตั้งแต่นั้นลุงนิลก็มีอาการทางสมอง ได้ยินเสียงเครื่องบิน เสียงดัง หรือเสียงประทัด มักมีพฤติกรรมเหมือนว่าตัวเองอยู่ในสงคราม จะตะโกนร้อง “เอามัน เอามัน” อยู่ตลอด ซึ่งหากอยู่ในอาการปกติจะไม่พูดจา แต่สามารถตอบคำถามด้วยการเปล่งเสียงในลำคอว่า “อืม” พูดได้บ้างเป็นคำๆ ระหว่างที่กลับมาอยู่ที่เชียงราย กับน้องชายอีกคนและตนเอง ลุงนิลมักออกไปเดินเที่ยวยังสถานที่ต่างๆไกลๆ เคยเดินจากบ้านไปหมดสติที่รพ.เชียงรายประชานุเคราะห์ ออกไปถูกรถชนก็มี ถ้าปกติดีจะกลับมาเอง แต่ปัจจุบันอายุมากแล้วจึงไม่ได้ไปไหน มีตนและนางทองดีภรรยาตน คอยส่งข้าวส่งน้ำให้ นายวิเนียนกล่าว

***ด้านนางทองดี กล่าวว่า ขอขอบคุณผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลายโดยการเป็นธุระของนายธเนศธรรมที่ได้บริจาคทุนทรัพย์ในการสร้างบ้านให้ลุงนิลครั้งนี้ ดีใจและปลื้มแทนลุงนิล ในขณะที่นายประพจน์กล่าวว่า ช่างจิตอาสาจะหมุนเวียนกันมาช่วยสร้างบ้านให้ลุงนิลจนเสร็จโดยไม่คิดค่าแรง คาดจะแล้วเสร็จภายใน 5 วัน ซึ่งจะเรียกบ้านหลังนี้ว่า “บ้านปันสุข”

/// ศูนย์ข่าวเชียงรายทูเดย์